by Starks » 22 Oct 2024, 22:25
Utisak trajuće fudbalske epohe je bordelizacija istočnoevropskih kluba, koja je prilično dobrovoljna. Pod tim obuhvatam sve države nekadašnjeg komunističkog bloka i bliskih im država.
Za nekoliko miliona eura od učešća i marketinga - što je u modernom fudbalu ekvivalent za šaku dolara - pristali su da bogatuni iz zapadne i centralne Evrope priređuju redaljke i orgije nad njima, da im propisuju pravila i svaki glas kritike utišaju mrvicama sa stola. Nemaju druge svrhe sem da se protiv njih pumpa gol-razlika i da fudbalski savezi tih životno i sportski autističnih nacija daju glas podrške unaprijed određenom kandidatu.
U doba Hladnog rata zapadnoevropski klubovi su takođe imali primat, ali ne totalnu i neupitnu hegemoniju. Steaua i Zvezda su bili šampioni Evrope, Steaua i Partizan igrali finale, a sasvim redovno je neki predstavnik stizao do polufinala (Panatinaikos je igrao finale KEŠ u vrijeme vojne hunte u Grčkoj). Sve to za cirka 35 godina takmičenja prije raspada SSSR, Jugoslavije, Čehoslovačke...
Dinamo Kijev je dvaput osvajao Kup pobjednika kupova, njihov imenjak iz Tbilisija, Slovan iz Bratislave i Magdeburg jednom. Još nekoliko klubova stizalo je do finala.
Jedino u Uefa kupu/Ligi Evrope niko nije bio osvajač, već je moderni period uspješniji sa CSKA, Zenitom i Šahtjorom koji su nakratko bili trend u drugoj polovini prve decenije 2000-ih. Možda bi se tu mogao dodati i Galatasaraj.
Najgori je defetistički, sluganjski mentalitet koji je prožeo sve pore društvenog, kulturnog i sportskog života u navedenim državama, uz obilato kupovanje likova i duša tamo gdje je postojao otpor. Bez volje da se nešto promijeni, da se nadmećeš ne može ni biti bolje. Kanonizovano je zapadno viđenje svijeta, jeretik svako ko misli svojom glavom i pokušava da pronađe neke nove ideje i modele.
There's a lot of ways to play any game. I play mine on the house percentages.
