DVADESET DRUGI PIK I DRUGA TRAGEDIJA SELTIKSA
Boston Seltiksi su najtrofejnija NBA ekipa sa 17 titula. Uz Nikse, jedina su originalna franšiza koja nije mijenjala grad od samog nastanka lige 1946. godine. Drže rekord svih profesionalnih američkih sportova sa 8 uzastopnih titula u periodu 1959-1966. Zeleni dres Kelta ponosno su nosili Bob Kuzi, Bil Rasel, Džon Havliček, Sem Džons, Dejv Kauens, Leri Bird, Robert Periš, Kevin Mekhejl, Pol Pirs...
Momak koji bi izvjesno pravio društvo ovim velikanima zvao se Redži Luis, ali ga je na tom putu zaustavila viša sila. Ali da krenemo redom.
Iako su Seltiksi 1986. osvojili titulu u dominantnom stilu protiv Roketsa, zahvaljujući nekim genijalnim potezima Reda Ojerbaha su dobili pravo na drugog pika na draftu. I birali su supertalentovanog Lena Bijasa sa Merilenda, igrača koji je smatran atletski moćnijom verzijom Majkla Džordana, sa podjednakim košarkaškim talentom. Fanovi su bili u transu zamišljajući tim koji bi u svom sastavu imao takvo čudo prirode kao dodatak pobjedničkom rosteru. Nažalost, samo par dana nakon drafta Bijas se predozirao kokainom i umro. Šok, nevjerica i tuga su zauzeli mjesto euforiji.
Seltiksi su bili toliko jaki da su i bez takvog talenta opet došli do NBA finala, ali ovaj put su Medžik i Lejkersi bili prejaki. Već se osjećao zamor od velikih napora kod nosilaca igre Birda i Mekhejla, igrača čije je pozicije pokrivao pomenuti Bijas. Trebalo je pronaći svježu krv, ali ovog puta Boston nije imao lutrijskog pika, ni približno. No, tu je opet svoju košarkašku viziju pokazao Ojerbah. Sa 22. pozicije pokupio je malo poznatog Redžija Luisa sa Nordisterna, takođe slabo poznatog univerziteta (jedini bitan igrač osim Luisa im je Džej Džej Barea). Djelimično objašnjenje se može naći u činjenici da se taj univerzitet nalazi u Masačusetsu, nedaleko od samog Bostona i stoga su skauti Seltiksa često mogli da gledaju Luisa i uvjere se u njegove kvalitete. Luis do danas drži rekord po broju poena u dresu Haskisa.
Nakon skromne ruki godine, dolazak novog trenera ali i teška povreda Lerija Birda otvorili su vrata za Luisa. A on nije podbacio. Sa 18.5 poena i 4.7 skokova Redži je pomogao Bostonu da se plasira u plejof bez svog najboljeg igrača 1989. ali su ih Pistonsi izbacili.
Luis je postao hit u ligi, očarao je sve svojom igrom, sjajnim fizikalijama (visok 201 cm, 90 kg, 212 cm raspon ruku), zrelošću u igri, a prije svega ljudskim kvalitetima. Van terena tih, skroman i nenametljiv a na terenu moćan u oba pravca i lepršav, odavao je utisak dobrog momka iz komšiluka, nekog koga svi gotive. Navijači Bostona su brzo preboljeli Bijasa. Bilo je jasno ko će preuzeti palicu onog dana kad Bird ode u penziju. Naredne sezone su donijele rivalstvo sa Indijanom i neke sjajne plejof serije, dok je Luis probio granicu od 20 poena u sezoni i postao Ol-star krilo. Na jednom meču protiv Čikaga Redži je čak 4 (slovima: ČETIRI) puta izblokirao Džordana! Uopšte, Majkl je imao očajno veče (12/36 iz igre) a Luis je najodgovorniji za to.
Vrhunac kratke Luisove karijere bio je plejof 1992. kad su Kelti prvo izbacili Pejserse sa Personom i Milerom a potom odigrali nezaboravnu seriju sa Klivlendom. Možda će nekog čuditi, ali i prije Džejmsovog dolaska Kavsi su imali odlične ekipe, a 90-ih su imali svoju veliku generaciju i bili elitni tim Istočne konferencije. Prajs, Vilijams, Ilo, Nens i Doerti su činili jezgro tima, dok je na klupi bio legendarni Leni Vilkins.
Serija je potrajala svih 7 mečeva i, ispostaviće se, bila poslednja u karijeri velikog Birda. Ali najbolji pojedinac Kelta u toj seriji nije bio Leri, ni Periš ili Mekhejl već upravo Redži Luis. Tokom serije on je imao 28.1 poena i po 4.3 skoka i asistencije, a sve uz 55% šuta iz igre. U trećem meču serije ubacio je 36 poena, u četvrtom je brojao do 42. Ipak, Klivlend je nekako iščupao pobjedu u sedmoj utakmici. Iskoristili su prednost domaćeg terena i slavili u majstorici za plasman u finale Istoka, gdje su pružili herojski otpor Bulsima. To je bio kraj ere velike trojke Bostona jer se Bird zbog čestih povreda penzionisao a Mekhejl je bio tu još samo sezonu.
Bez broja 33 nije išlo lako, ali je Luis uz pomoć veterana ponovo predvodio ekipu do plejofa u sezoni 1992/93 i pritom bilježio preko 20 poena u prosjeku. Rival Bostona u prvom krugu doigravanja bili su mladi Hornetsi, ali je Boston već u prvom meču doživio udarac od kog se neće oporaviti dugi niz godina. Njihov novi kapiten i vođa je doživio kolaps u tom meču i zbog zdravstvenih problema je iznešen sa utakmice, na zaprepašćenje i ogorčenost domaće publike u Boston Gardenu. Za svega 13 minuta u igri Redži je izrešetao Šarlot sa 17 poena, i to je bilo dovoljno za pobjedu. Činilo se da je sve stvar premora njegovog organizma, ali su na medicinskim pregledima doktori Luisu otkrili rijetku srčanu bolest,
hipertrofičnu kardiomiopatiju. Bez njega Seltiksi su brzo pali pred Hornetsima (3-1 u seriji).
On se više nije vraćao te sezone, ali svi su uvjeravali da bolest nije toliko ozbiljna da bi mu ugrozila karijeru. Naročito imajući u vidu da je Luis mogao da priušti najbolji medicinski tretman. Dobio je zeleno svijetlo da nastavi sa bavljenjem košarkom. I tako, na jednom šuterskom treningu u julu 1993. Luisa je izdalo srce u 28. godini života. Tragedija koja je uzdrmala ne samo baksuzne Seltikse već čitav košarkaški svijet.
Reggie was on his way to being something really special. Here's this talented guy who had never done anything wrong, who did so much for the city of Boston, and the next thing you know, he's gone.
-- Michael Jordan
Pojavile su se spekulacije da je Redži koristio kokain, ali su doktori nakon obdukcije odbacili to kao uzrok smrti, čak nisu ni pronađeni tragovi droge u njegovom organizmu. Odjednom, nakon obećavajuće osnove (pored Luisa bili su tu talentovani Braun, Foks, Daglas i prekaljeni Periš, Mekdanijel, Gembl a došao je i Dino Rađa), Kelti su pali na dno. U toku decenije imali su sezonu sa 15-67 skorom. Pobjedničku sezonu nisu imali sve do 2002. Uprava kluba je povukla Luisov dres sa brojem
35 i tako je Redži postao jedan od dvojice igrača u Seltiksima kojima je dres penzionisan a da nisu osvojili titulu sa ekipom. To je bilo najmanje što su mogli da urade nakon svega što im je Luis dao, kako na terenu tako i samoj zajednici grada Bostona. Niko ne zna kakav bi tok NBA istorije bio da Boston nisu zadesile dvije takve tragedije, može se pretpostaviti da bi sa Bijasom i Luisom bili sila tokom čitave poslednje decenije 20. vijeka.
Redži je šestogodišnju NBA karijeru okončao sa 17.6 poena, 4.3 skoka i 48,8% šuta iz igre na 450 utakmica.
