Nažalost, Olimpijske igre u Barseloni 1992. godine, nisu donele očekivani susret veka. Zbog sankcija prema našoj zemlji, generacija sa pravom nazvana Evropska noćna mora, morala je da preskoči Evropsko prvenstvo u Nemačkoj i Svetsko prvenstvo u Torontu 1994. godine koje je trebalo da se igra u Beogradu. Košarkaši Partizana u prvoj godini sankcija, kada su kao domačini igrali u Fuenlabradi, u Istanbulu na fajnal foru postaju šampioni Evrope.
Evropsko prvenstvo u Atini 1995. godine označava, novi početak, nove reprezentacije i nove zemlje.
Divac, Savić, Danilović, Paspalj, Sretenović i Đorđević, podmlađeni sa Bodirogom, Tomaševićem, Berićem, Rebračom, Koturovićem i Sašom Obradovićem, pod vođstvom Dušana Ivkovića i trenera Željka Obradovića osvajaju zlatnu medalju. Aleksandar Đorđević u finalu protiv Litvanije igra jednu od najboljih utakmica u svojoj karijeri u kojoj je postiže 41 koš. Njemu uz rame je i maestralni Danilović koji u finalu postiže 23 poena, a u sećanju svih, ostaje zakucavanje u finalu preko NBA zvezde Arvidasa Sabonisa, koje je odslikavalo svu našu snagu, znanje i motiv na ovom takmićenju.
Olimpijske igre u Atlanti gde smo osvojili srebrnu medalju potvrđuju kvalitet ovog tima.
1995 – zlatna medalja na EP u Atini
1995 – prepoznatljivo radovanje zlatnih košarkaša
Sa Željkom Obradovićem kao selektorom, na Evropskom prvenstvu u Barseloni 1997. godine ponovo osvajamo zlato...
Saša Đorđević postiže pobedonosni pogodak protiv Hrvatske gotovo indentičan onom koji je pet godina ranije postigao u Istanbulu za Partizan. U finalu, našeg velikog rivala Italiju ostavljamo sa 49 postignutih poena na drugom mestu.
Atina 1998. godine ponovo nam donosi radost. U finalu protivnik je ekipa Rusije. Sjajni Željko Rebrača vodi nas do četvrtog svetskog zlata. Najbolju partiju pružio je u finalu kada je postigao 16 poena i dominirao pod oba obruča.
Posle bronzane medalje u Francuskoj i peha na Olimpijadi u Sidneju, Svetislav Pešić dolazi na kormilo našeg tima.
U Turskoj na Evropskom prvenstvu, predvođeni NBA zvezdom Predragom Stojakovićem i Dejanom Bodirogom, sa Gurovićem, Šćepanovićem, Drobnjakom i Tarlaćem stižemo do OSME TITULE prvaka Evrope!
1989 – ponovo Atina i ponovo zlatna medalja 
2002 – peto svetsko zlato u Indijanapolisu
Indijanapolis 2002. godine, pored osvojene titule Svetskog prvaka, pete zlatne medalje u istoriji, ostaće upamćen po tome da smo se u dvoranama u kojima smo igrali osećali, zahvaljujući našim navijačima, kojih je uvek bilo u velikom broju, kao da igramo na domaćem terenu.
U četvrtfinalu pobeđena je ekipa Sjedinjenih Američkih Država. NBA Zvezde položile su oružje, pred raspoloženim Gurovićem, Jarićem, Stojakovićem, Divcem, Bodirogom... Posle velikog minusa krajem trećeg perioda smogli smo snage da na pleća oborimo najvećeg favorita prvenstva.
U finalu, protiv Argentine odigrali smo jednu od najuzbudljivijih utakmica u istoriji svetskih prvenstava. Posle produžetka Dejan Bodiroga podigao je pobednićki pehar,a medalje smo primili iz ruke Borislava Stankovića, generalnog sekretara FIBA, legende svetske i naše košarke.
